در این بخش به معرفی و آشنایی با URL می پردازیم که مربوط به فصل دوم از کتاب HTTP The Definitive Guide با عنوان URLs and Resources می باشد.
مطالبی که در این بخش به آن ها اشاره می شود عبارتند از:
- ساختار URL و معنای اجزای مختلف URL و انجام آن
- میانبرهای URL که بسیاری از کلاینتهای وب از آنها پشتیبانی میکنند، از جمله URL های نسبی و URL های گسترده
- URL Encoding و قوانین مربوط به کاراکترها
- طرحهای URL رایج که از انواع سیستمهای اطلاعات اینترنتی پشتیبانی میکنند
- آینده URL ها، از جمله نام منابع یکسان (URN) – چارچوبی برای پشتیبانی از اشیایی که از مکانی به مکان دیگر حرکت میکنند و در عین حال نام های پایدار را حفظ میکنند.
URL ها مکانهای مربوط به منابعی هستند که مرورگر شما برای یافتن اطلاعات به آنها نیاز دارد. آنها به افراد و برنامهها اجازه میدهند میلیاردها منبع داده را در اینترنت پیدا کنند، استفاده کنند و به اشتراک بگذارند.
URL ها نقطه دسترسی افراد به HTTP و پروتکلهای دیگر هستند: یک شخص، مرورگر را باز نموده و به URL مورد نظر اشاره میکند و در پشت صحنه، مرورگر پیامهای پروتکل مناسب را برای دریافت منبع مورد نظر ارسال میکند.
URL ها در واقع زیرمجموعهای از یک کلاس عمومیتر از شناسه منبع هستند که uniform resource identifier یا URI نامیده میشود. URI ها یک مفهوم کلی هستند که از دو زیر مجموعه اصلی URL و URN تشکیل شده است. URL ها منابع را با توصیف محل قرارگیری منابع، شناسایی میکنند، در حالی که URN ها (که در ادامه این فصل به آنها خواهیم پرداخت) منابع را بدون توجه به محل فعلی آنها با نام شناسایی میکنند.
مشخصات HTTP از مفهوم کلیتر URIها به عنوان شناسههای منبع خود استفاده میکند. اما در عمل، برنامههای HTTP فقط با URL سروکار دارند. . در سرتاسر این کتاب، گاهی اوقات به URI و URL به جای هم اشاره میکنیم، اما تقریبا همیشه در مورد URL ها صحبت میکنیم.
ادامه مطالب این بخش را می توانید از لینک زیر به صورت PDF دانلود نمایید:
